Photo : meysam rezakhan
نمیدونم باید سال نو رو تبریک گفت یا نه ... سال 88 سال خوبی نبود از هر نظر که میبینم سال خیلی بدی بود و حالا داره با همه غمهاش تموم میشه ... در میان ما هستند خانواده هایی که عزیزانشون رو از دست دادن برای آزادی و جاشون خالی هست در کنارمون ... در کنار این موارد جای خالی دو آهنگساز و نوازنده بزرگ سنتور؛استاد فرامرز پایور و استاد پرویز مشکاتیان احساس میشه و فقدانشون جبران ناپذیره و یاد این دو بزرگوار تا ابد در دلهای علاقمندان به موسیقی اصیل باقی میمونه روحشون شاد ...
به هر حال یادمون باشه که ایرانی هستیم و ایرانی میمونیم چون با شکوهترین جشن ها متعلق به ما ایرانیها بوده متعلق به ما ایرانیهای مهربون و ستمدیده از ظلم و جفا در طول تاریخ کهن ...
سر سال نو هرمز و فرودین
برآسوده از رنج تن جان ز کین
به جمشید بر گوهر افشاندند
مر آنروز را روز نو خواندند
بزرگان به شادی بیاراستند
می رود و رامشگران خواستند
چنین جشن فرخ از آن روزگار
بمانده از آن خسروان یادگار
فردوسی توسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر