فلانی از بچههای "زرنگِ" تهران است!
"شهیار قنبری"، شاعر و ترانهسرا، آهنگساز و خوانندهی بنام مقیم لسآنجلس در زیر یکی از تصاویر مربوط به تشییع سیمین بهبهانی در صفحهی "تقاطع" نوشته است:
سرزمینِ شاعرکش... متظاهر... سیاهکار! سرزمینی که هنوز، تابوتِ چوبیِ تر و تمیز را اختراع نکرده است! عشقِ مدل شدن و عکس گرفتن هم که همه را به حالت خفگی رسانده است!
او سپس در پاسخ به یک کامنتگذار دیگر ادامه میدهد:
سرزمین یعنی ما: که مدام خطا میکنیم. که روز را از شب تمیز نمیدهیم. که بختیار را تکهتکه میکنیم. که بازرگان را برمیگزینیم. که هنوز شعارِ مرگ بر این و آن سر میدهیم. که بزرگانمان را همیشه تک و تنها، رها کردهایم. که همیشه دوست داریم بپریم سرِ صف! ایستادن در صف، آزارمان میدهد و برای جاهل افت دارد. نامش هم "زرنگی"ست!... (فلانی از بچههای "زرنگِ" تهران است)!!!
یکی از مهمترین شاعرانِ این سرزمین میمیرد، ببینید، چند تن آمدهاند! کسی که دلاورانه، بی وقفه خطر کرده است. به جای همه فریاد سر داده است! به عکسهای مراسمِ خاکسپاریِ "شاملو" نگاهی بیاندازید. نامههای دهخدا و هدایت را بخوانید... و اینها همه پای سرزمینی نوشته میشود به نامِ ایران. و نه، مجارستان! سرزمین یعنی: تاریخ. یعنی: من و شما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر