چه کسی می گوید سرتاسر فصل را باید
چون تگرگ های خونین بربام کوهستان ها بارید؟
چه کسی می گوید خرمن کهکشان در دشت های خالی شب نباید شد
این مردمان ساده می توانند ابر های سربی بی باران را از جلگه آسمان بروبند
حلقه ای از بافه های ذرت و میخک برگردن نسیم بهاره بیاویزند
و ستاره ها را حتی اگر شده با گلمیخ برسینه آسمان بدوزند
چه کسی می گوید پرده تودرتوی تاریکی را به سرپنجه نمی توان درید ؟
ماهمین مردم ساده هرشب ماه را به شب نشینی و هر صبح خورشید را
به صبحانه دعوت می کنیم و باهمین دست های ساده مان آینده را خشت خشت برپا می داریم
هرچه می گویی بگو! اما نگو که کودکان پا برهنه ما بی فردایند!
"از کتاب شعرهای ممنوعه آمریکا لاتین"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر